Η στάθμευση σε πεζοδρόμια και ράμπες

Η στάθμευση τροχοφόρων επάνω σε πεζοδρόμια αποτελούσε πάντοτε μάστιγα στους δρόμους της Αθήνας, με πολλά προβλήματα (και κινδύνους) για τους πεζούς οι οποίοι αναγκάζονταν να κατεβούν απροστάτευτοι στο δρόμο. Το ίδιο πρόβλημα παρατηρείται και στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια και γίνεται ολοένα οξύτερο, ίσως με κάποια ανοχή της αστυνομίας ή των δημοτικών τροχονόμων. Γράφω "ανοχή" γιατί δεν μπορώ να εξηγήσω την πυκνή και συνεχή παραβατικότητα αυτού του είδους σε κεντρικά σημεία πόλεων, χωρίς -προφανώς- καμιά συνέπεια. 

Τον τελευταίο καιρό, μάλιστα, το φαινόμενο πυκνώνει και σε σημεία όπου υπάρχουν ράμπες για πρόσωπα με ειδικές ανάγκες, πράγμα ιδιαιτέρως ανησυχητικό. Η εγκληματική αδιαφορία οδηγών για αυτές τις ομάδες συμπολιτών μας θα έπρεπε όχι μόνο να καταδικάζεται από όλους αλλά και να τιμωρείται με μεγάλη αυστηρότητα από το κράτος. Καμιά δικαιολογία δεν χωρεί, αλλά και καμιά επιείκια για όσους αδιαφορούν για βασικές ανάγκες συνανθρώπων μας.

Ελληνικά/Αγγλικά και ξένοι εργαζόμενοι

Αναρωτιέμαι αν και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης η αγγλική γλώσσα υπερέχει της τοπικής σε στοιχειώδεις ανάγκες καθημερινής επικοινωνίας. Στην Κύπρο, τουλάχιστον, αυτό φαίνεται να είναι αποδεχτός κανόνας σε πολλούς τομείς, π.χ. σε εστιατόρια, κέντρα ψυχαγωγίας, ξενοδοχεία κ.λπ, όπου ξένοι εργαζόμενοι, μη διαθέτοντας έστω και βασική γνώση της γλώσσας του τόπου σού επιβάλλουν να επικοινωνήσεις μαζί τους αποκλειστικά στα αγγλικά. 

Και δημιουργείται το εύλογο ερώτημα: Αυτός ο γλωσσικός "ρατσισμός" κατά του τοπικού πληθυσμού από ποιόν προστατεύεται; Μέχρι στιγμής δεν έχω ακούσει από επίσημο στόμα, βουλευτή ή κρατικού αξιωματούχου, να επισημαίνεται το πρόβλημα και να εκφράζεται πρόθεση θεραπείας του. Ως ελάχιστη προϋπόθεση δεν θα έπρεπε αυτοί που εργοδοτούνται στην Κύπρο να μπορούν να επικοινωνούν με τον κόσμο του τόπου στη γλώσσα του; 

Ας αρχίσουμε από κάπου...

Η δημιουργία αυτού του ιστολογίου οφείλεται στην ανάγκη να επισημαίνονται και να καταγράφονται καθημερινά στραβά και ανάποδα της κυπριακής ζωής και κοινωνικής πραγματικότητας. Με συντομία, χωρίς εμπάθειες η προσωπικές επιθέσεις και με την ελπίδα ότι κάποια από αυτά θα διορθώνονται, διαψεύδοντας τον τίτλο του ιστολογίου. 

Όσοι πιστοί, λοιπόν, με σεβασμό στην αλήθεια και στους άλλους ...