Περί "ιών" και εφησυχάζοντος ΡΙΚ

Παρακολουθώντας χθες το βραδινό δελτίο ειδήσεων της τηλεόρασης του ΡΙΚ με μεγάλη έκπληξη πληροφορηθήκαμε ότι στην Κυπριακή Βουλή υπάρχει "Επιτροπή για την Εγκληματικότητα της Βουλής" ―όπως (από ετοιμασμένο ρεπορτάζ) κατ' επανάληψιν ανέφερε συνεργάτης του κρατικού μας ιδρύματος. Μαθαίναμε λοιπόν ότι η Βουλή μας αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα εγκληματικότητας στο εσωτερικό της αφού θεωρήθηκε επιβεβλημένο να συσταθεί ειδική επί τούτω επιτροπή. 

Βέβαια ύστερα ύστερα από "δεύτερη ανάγνωση" καταλαβαίνει κάποιος ότι ο συνεργάτης του ΡΙΚ απλώς αναφερόταν σε "Επιτροπή της Βουλής για την Εγκληματικότητα". Ψυχραιμία λοιπόν, δύσμοιρε ακροατή, ο ιός της εγκληματικότητας δεν έφτασε ακόμη ―σε ανησυχητικό, τουλάχιστον, επίπεδο― στα ιερά και άδυτα της Βουλής μας. Αυτός που ουσιαστικά σε ταλαιπωρούσε ήταν μονάχα ο ιός της αδιαφορίας για την ακρίβεια της ποιότητας πληροφόρησής σου!  

"Για το χατίρι της βασιλιτζιάς ποτίζεται τζι η γλάστρα"

Πριν από λίγα χρόνια δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες είδηση για τιμητική εκδήλωση στο Δήμο Αγλαντζιάς όπου τιμήθηκαν οι συγγραφείς και καλλιτέχνες που ζουσαν και δημιουργούσαν μέσα στα όρια του Δήμου. Σε φωτογραφία από την εκδήλωση μπορούσε κάποιος να διακρίνει πολλούς γνωστούς δημιουργούς του τόπου όμως στο συνοδευτικό ενημερωτικό σημείωμα, ενώ καταγράφονταν με κάθε λεπτομέρεια όλα τα μέλη της επιτροπής που οργάνωσε την εκδήλωση και οι επαγγελματικές τους ιδιότητες (διάφοροι εκπαιδευτικοί), πουθενά δεν αναφέρονταν οι τιμώμενοι. Η καθόλου τυχαία αυτή παράλειψη πρόδιδε και τον πραγματικό λόγο της δραστηριότητας, που δεν ήταν άλλος από τη δημιουργία ευκαιρίας για προβολή των διοργανωτών! 

Θυμήθηκα αυτό το περιστατικό όταν προχθές, περπατώντας στον παραλιακό δρόμο της Λάρνακας, παρατήρησα ένα σχετικά καινούριο "απόκτημα": Επάνω στην ακτή και σε προνομιακό σημείο, επιτήδειος επιχειρηματίας, με την πρόφαση ανέγερσης πύργου για ρολόι, βρήκε την ευκαιρία ―εμφανώς και με σκανδαλώδη ανοχή του δημοτικού συμβουλίου― να "επενδύσει" σε τεράστιες διαφημίσεις της εταιρείας του, προκαλώντας βάναυσα την αισθητική της περιοχής. Έλεος κύριε Δήμαρχε της πόλης του Ζήνωνα! 

Εξαθλίωση και αθλιότητα

Στο επεξηγηματικό κείμενο της φωτογραφίας σημειώνεται:

Η βραβευμένη με Βραβείο Πούλιτζερ φωτογραφία του Κέβιν Κάρτερ, από το λιμό του 1994 στο Σουδάν. Παρουσιάζει ένα παιδάκι, θύμα του λιμού, ακολουθούμενο από αρπακτικό πουλί. Το παιδάκι σέρνεται προς το σταθμό βοήθειας, των Ηνωμένων Εθνών, ένα χιλιόμετρο μακριά.

Κανένας δεν γνωρίζει την τύχη του παιδιού, περιλαμβανομένου του φωτογράφου ο οποίος έφυγε μόλις πήρε τη φωτογραφία. Αργότερα εκμυστηρεύθηκε σε φίλους του ότι έπρεπε να είχε παρέμβει. Οι δημοσιογράφοι είχαν τότε προειδοποιηθεί να μη αγγίζουν θύματα λιμού λόγω του φόβου μολυσματικών ασθενειών.

Τρεις μήνες αργότερα, και μόλις μερικές εβδομάδες ύστερα από τη βράβευσή του με Πούλιτζερ, ο Κέβιν Κάρτερ αυτοκτόνησε.

Με αυτή τη φωτογραφία στο χέρι, μια νεαρή ιορδανή μαθήτρια, προχθές στη Βουλή των Νέων στην Αθήνα θύμισε σε όλους μας το τραγικό τέλος εκατομμυρίων ανθρώπων (κυρίως παιδιών και ηλικιωμένων) που πεθαίνουν από πείνα κάθε χρόνο στην Αφρική. Την ίδια στιγμή που στην ανάλγητη υπόλοιπη ανθρωπότητα της ευμάρειας και της άκρατης σπατάλης μπορούμε να διαβάζουμε εντυπωσιακές ειδήσεις όπως την πιο κάτω:

Ο αμερικανικός ασφαλιστικός γίγαντας AIG, ο οποίος βρέθηκε στα πρόθυρα χρεωκοπίας και διασώθηκε με ένεση $85 δισεκατομμυρίων από τα χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων, έστειλε τους διευθυντές του για χαλάρωση σε πανάκριβο θέρετρο της Καλιφόρνιας. Σύμφωνα με λογαριασμούς της AIG, τα έξοδα διαμονής έφτασαν τις $200.000, ενώ τα μεγαλοστελέχη ξόδεψαν 150.000 σε γεύματα, $23.380 σε θεραπείες spa και άλλα ακόμη έξοδα.

Για μια ακόμη φορά, μια εικόνα ανθρώπινης εξαθλίωσης συμπορεύεται με μιαν άλλη· με μια εικόνα απάνθρωπης αθλιότητας.

Σημαίες και σημαίνοντα

Οι σημαίες της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε κτήριο κυβερνητικής υπηρεσίας (σε πλήρη εξάντληση ύστερα από την κουραστική παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου 2008).

Ανησυχίες για την αστυνομία μας

Τα γεγονότα που συνέβησαν στη Λευκωσία κατά τη διάρκεια της παρέλασης της 1ης Οκτωβρίου (ημέρα της Κυπριακής Δημοκρατίας!) ― δηλ. οι συλλήψεις για "διακρίβωση στοιχείων ταυτότητας" και η απαγόρευση διακίνησης εντύπων πολιτικού περιεχομένου― παρά τις όποιες εξηγήσεις που δόθηκαν από την Κυβέρνηση και την Αστυνομία, προκαλούν εύλογη ανησυχία σε πολύ κόσμο (και όχι μόνο επειδή τα τελευταία χρόνια ολοένα και πυκνώνουν τα περιστατικά υπέρβασης εξουσιών από αστυνομικά όργανα). 

Ως ένα βαθμό μπορούμε να κατανοήσουμε τις δυσκολίες που μερικές φορές η κυπριακή αστυνομία έχει για αντιμετώπιση "πιθανών" παραβατικών πράξεων. Όμως, ταυτόχρονα, και η προστασία των ατομικών δικαιωμάτων όπως και του δικαιώματος στη διαφορετική άποψη, είναι στοιχεία αδιαπραγμάτευτα σε μια δημοκρατική κοινωνία όπως τη δική μας. 

Σίγουρα, όσα θλιβερά συνέβησαν δεν μπορούν να μας "θυμίζουν άλλες εποχές και άλλες νοοτροπίες" όπως κάποιοι βιάστηκαν να πουν. Μια υπερβατική συμπεριφορά νομιμοποιείται να κριθεί με αυστηρότητα, πάντοτε όμως με την επίγνωση ότι ζούμε και δραστηριοποιούμαστε μέσα σε αδιαμφισβήτητες συνθήκες δημοκρατίας και ισονομίας.

Ταξιδιωτικά πακέτα και υπεροψία διοργανωτών

Παραθέτω πιο κάτω τεκμήρια πρόσφατης ηλεκτρονικής αλληλογραφίας με κορυφαίο κυπριακό ταξιδιωτικό γραφείο, ως δείγμα του χονδροειδούς (και άκρως υπεροπτικού) τρόπου με τον οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί ο κύπριος ταξιδιώτης.

(α)

Προς Διευθυντήν Γραφείου ...

Αγαπητέ κύριε,

Πήρα μέρος (μαζί με τρία ακόμη πρόσωπα) στην εκδρομή ... που οργάνωσε το γραφείο σας και έχω να παρατηρήσω τα ακόλουθα:

1. Παρ' ότι στο φυλλάδιό σας αναφερόταν συγκεκριμένο άτομο του γραφείου σας που θα μας συνόδευε από το αεροδρόμιο Λάρνακος στον προορισμό μας, ουδείς βρισκόταν εκεί και μέχρι την έξοδό μας από το αεροδρόμιο προορισμού δεν είχαμε καμιά καθοδήγηση, ούτε γνωρίζαμε αν θα μας παρελάμβανε κανείς, κάτι που σαφώς παρέβαινε τις δεσμεύσεις του γραφείου σας και δημιουργούσε μεγάλο αίσθημα ανασφάλειας.

2. Μετά την έξοδό μας από το αεροδρόμιο του ... επικράτησε μεγάλη σύγχιση έως ότου αποκαταστήσουμε επαφή με κάποιο αντιπρόσωπό σας, ο οποίος μάλιστα δεν ήταν σε θέση να βεβαιώσει τον ακριβή αριθμό όσων μετείχαν στην ομάδα (φαινόταν ότι έλειπε κάποιος, και ο συνοδός δεν γνώριζε αν μετείχε στην ομάδα ή δεν είχε καν επιβιβαστεί στη Λάρνακα). Και αυτό προστέθηκε στην αρχική εντύπωση κακής διοργάνωσης της εκδρομής.

3. Φτάσαμε στο λιμάνι επιβίβασης [στο το πλοίο με το οποίο θα συνεχίζαμε το ταξίδι] στις 7.00 π.μ. και η πύλη άνοιξε στις 8.30 π.μ. Σε όλο το ενδιάμεσο διάστημα παραμείναμε κάτω από τον καυτό [αυγουστιάτικο] ήλιο (δεν υπήρχε δυνατότητα κάλυψης) και χωρίς να μπορούμε να απομακρυνθούμε επειδή ο συνοδός δεν ήταν σε θέση να μας πει πότε θα μπαίναμε. Όταν τελικά ανεβήκαμε στο πλοίο οδηγηθήκαμε για πρόγευμα και όταν πια εισήλθαμε στις αίθουσες αναψυχής οι θέσεις ήταν ήδη κατειλημμένες και με πολλή δυσκολία σκορπιστήκαμε εδώ και εκεί.

4. Το "πανόραμα" κράτησε σχεδόν δέκα ώρες συνεχούς και μονότονου ταξιδιού (επιπροσθέτως των τόσων ωρών ξαγρύπνιας λόγω της νυκτερινής πτήσης που είχε προηγηθεί). Ήταν ουσιαστικά αχρείαστο, αφού σε επόμενες διαδρομές μεγάλο τμήμα του το καλύψαμε οδικώς και είδαμε πολύ καλύτερα τις ακτές και τον φυσικό χώρο.

5. Φτάσαμε στην πολή του ... γύρω στις 6.30 μ.μ. και χαρήκαμε που επιτέλους θα ξεκουραστούμε στο ξενοδοχείο μας ύστερα από ένα τόσο εξουθενωτικό ταξίδι. Δεν γνωρίζαμε βέβαια ότι το (κατά τα άλλα πολύ καλό) ξενοδοχείο μας βρισκόταν άλλα 170 χιλιόμετρα από την πόλη, τα οποία υπομείναμε με μεγάλη προσπάθεια. Θα έπρεπε φυσικά να βρίσκεται στο λεωφορείο εκείνες τις ώρες αυτός που "σχεδίασε" την εκδρομή και όχι ο κακόμοιρος ο ηλικιωμένος συνοδός μας, για να ακούσει όσα λέχθηκαν από του συμμετέχοντες.

6. Ο συνοδός, παρά τις καλές του προθέσεις, ελάχιστα γνώριζε για τις διαδρομές που έπρεπε να γίνουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι, στο αεροδρόμιο όπου μαζευτήκαμε για την επιστροφή μας στην Κύπρο άκουσα πολύ απαξιωτικά σχόλια και για συνοδό άλλης ομάδας του γραφείου σας που ακολούθησε διαφορετική διαδρομή. Γίνεται λοιπόν φανερό ότι κάτι "νοσεί" και με τις επιλογές συνοδών σας σε αυτά τα προγράμματα.

Πιστεύω ότι αν στόχος μιας εκδρομής είναι να την ευχαριστηθεί ο εκδρομέας αυτή πρέπει να σχεδιάζεται με ρεαλιστικό τρόπο και όχι μόνο στα χαρτιά. Από την εμπειρία που είχαμε τέσσερις συμμετέχοντες ήταν φανερό ότι αυτή σχεδιάστηκε ερήμην του ανθρώπινου παράγοντα και με σοβαρές οργανωτικές ελλείψεις και παραλείψεις.

Νομίζω μας οφείλετε κάποιες εξηγήσεις.

Μετά τιμής, κλπ.

(β)

Η ...απάντηση του Διευθυντή :

Αγαπητέ κύριε ...

Έχω πάρει την επιστολή σας και την έχω διαβάσει με προσοχή.

Τα όσα μας γράφετε σίγουρα θα μας βοηθήσουν στον καλύτερο σχεδιασμό της εκδρομής για την επόμενη χρονιά.

Θέλω να σας διευκρινίσω ότι ο άνθρωπος μας που βρίσκεται στο αεροδρόμιο Λάρνακας και βοηθά στο check in δεν ταξιδεύει με τον κόσμο. Αυτός που ταξιδεύει σε κάποιες εκδρομές είναι ο αρχηγός/συνοδός. Σε πολλές άλλες εκδρομές ο αρχηγός/συνοδός αναμένει τα groups στη χώρα προορισμού.

Είμαι στη διάθεσή σας.

(γ)

Η επιβεβλημένη απάντηση στην επιστολή του Διευθυντή : 

Αγαπητέ κύριε ...

Διάβασα με αρκετή έκπληξη την απάντησή σας και πουθενά δεν βρήκα ίχνος διάθεσης για κάποια απολογία για τις ταλαιπωρίες που υπέστη η ομάδα μας, και στις οποίες αναφέρθηκα εκτενώς στην προηγούμενη επικοινωνία μου. Εκτός μόνο ότι όλους μας αντιμετωπίζετε περίπου ως πειραματόζωα που απλώς θα σας "βοηθήσουν στο σχεδιασμό της εκδρομής την επόμενη χρονιά". 

Όσο για τις διευκρινίσεις σας για τον/την συνοδό (ξαναδιαβάστε παρακαλώ προσεκτικότερα ό,τι σας είχα γράψει) έχω στα χέρια μου το πληροφοριακό δελτίο που μας δόθηκε από το γραφείο σας και αναφέρει επί λέξει: "Η συνοδός της εκδρομής Κυρία .... θα σας περιμένει στο αεροδρόμιο Λάρνακας στις ... π.μ. το πρωί του Σαββάτου". Οι συνοδοί των άλλων δύο εκδρομών σας πράγματι βρίσκονταν στο αεροδρόμιο και συνόδευαν τα γκρουπ. Οι εξηγήσεις σας, λοιπόν, δεν απαντούν στα αρχικά ερωτήματά μου, και οι υπεκφυγές καθόλου δεν τιμούν το γραφείο σας.

Αναγκάζομαι να γράψω και αυτή την επιστολή λόγω ανεπαρκούς ανταπόκρισής σας και χωρίς πρόθεση να ανοίξω αλληλογραφία μαζί σας. Επιμένω όμως σε μια πιο σωστή απάντηση, η οποία να σέβεται αυτούς που σας εμπιστεύτηκαν.

Μετά τιμής, κλπ.

(δ)

Σύντομο υστερόγραφο σχόλιο: 

Ίσως ο κύριος Διευθυντής, από το ύψος της αλαζονείας του να διαβάζει ακόμη με την ίδια "μεγάλη προσοχή" και τη δεύτερη επιστολή των ταλαιπωρηθέντων πελατών του. Πάντως μέχρι στιγμής (ήδη αρκετές εβδομάδες από τότε) επέλεξε την χρυσοφόρο ...σιωπή!

Σημεία των καιρών V

(13) Ήταν να το δούμε και αυτό: τη βίαιη εισβολή κακόγουστου κυπριώτικου σκετς στην τηλεοπτική ειδησεογραφία.

Στο βραδινό κυριακάτικο ειδησεογραφικό δελτίο της (ημι)-κρατικής τηλεόρασης [Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου] είχαμε τη μεγάλη ευκαιρία να παρακολουθήσουμε (υπό το πρόσχημα τρέχουσας ενημέρωσης) ένα κοσμοϊστορικό γεγονός που ίσως μόνο στην Κύπρο θα ήταν δυνατόν να συμβεί: κρατικός αξωματούχος να αναλαμβάνει το δύσκολο έργο (κατά τον χαρακτηρισμό του 'ποθαυμασμένου δημοσιογράφου) μέτρησης του μεγαλύτερου κυπριακού ...λουκάνικου (μήκους 41 μέτρων, παρακαλώ!) ―το οποίο, μάλιστα (όπως πάλι μας πληροφόρησε ο δημοσιογράφος) δεν επρόκειτο να υποβληθεί για συμπερίληψη στο Γκίνες, επειδή δεν είχαν γίνει οι προεργασίες για επίσημη μέτρησή του από επίσημο εκπρόσωπο του οργανισμού. Ευτυχώς! Το Γκίνες έχει ήδη γελοιοποιηθεί από πολλά ανάλογα αιτήματα, π.χ. μεγαλύτερη πίτσα, μεγαλύτερο λουκούμι, μεγαλύτερος σουτζιούκος, κλπ. Αλλά και ο τόπος μας (εξαιτίας μιας διαδικαστικής παράλειψης) γλύτωσε από μια ακόμη γελοιοποίηση. Ας μη κατηγορούμε, λοιπόν, τα κυπριώτικα σκετς. Η πραγματικότητα κρύβει τα χειρότερα, ρίκο ρίκο, ρίκο κοοο...