"Σκαλί καλέ μου σκαλί..."

Πρόσφατα δημοσιεύτηκε στον τύπο ότι η Κύπρος ανέβηκε φέτος σε ακόμη καλύτερη θέση στον "Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς". Σε ένα κατάλογο 180 χωρών ο τόπος μας κατέχει την 31η θέση "από πλευράς διαφάνειας" (σε σύγκριση με την 39η θέση που κατείχε κατά  το 2007 ―αλλά και την 27η το 2003!) Είμαστε δηλαδή η 31η "λιγότερο διεφθαρμένη χώρα" ανάμεσα σε 180. 

Εκείνο που δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα επαρκώς στο σχετικό δημοσίευμα είναι τους όρους "αντίληψη" και "διαφάνεια": πώς ορίζονται, πόσο μετρήσιμοι και κυρίως πόσο συγκρίσιμοι μπορούν να είναι, αν λάβουμε υπόψιν τις τεράστιες διαφορές που εντοπίζονται σε νοοτροπίες και πρακτικές μεταξύ λαών καθώς και στις δυνατότητες υπηρεσιών να αντιληφούν τη διαφθορά. Μήπως εντέλει αυτά όλα εκφράζουν, μονάχα, μια αντίληψη "ό,τι δηλώσεις και όσα θέλεις να αποδεχτείς, για το καλό όνομα της πατρίδας;" Κάτι που βολεύει και τη διαφθορά, η οποία έτσι μπορεί να συνεχίζει ανενόχλητη το ευγενές έργο της. 

Και αφού αναφερόμαστε σε "κλίμακες" ας θυμίσουμε ότι δεν είναι πολύς καιρός που σε μια άλλη μέτρηση, η Κύπρος βρέθηκε στο τελευταίο σκαλί του πολιτισμού (δραστηριότητες, παρακολούθηση εκδηλώσεων, ανάγνωση βιβλίων κ.ά.) ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και στην περίπτωση αυτή ―ευκολότερα "μετρήσιμη" από την προηγούμενη― δεν γνωρίζω πόσο μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι. Πάντως, από επίσημης πλευράς, δεν υπήρξε αντίδραση. Ίσως επειδή δεν βρισκόμαστε σε κάποια προεκλογική περίοδο.