Σημεία των καιρών II

(4) Σταμάτησα στα φώτα τροχαίας. Στο αυτοκίνητο της πλαϊνής λωρίδας η οδηγός κάπνιζε έχοντας κλειστά τα τζάμια, επειδή λειτουργούσε ο κλιματισμός. Στη θέση του συνοδηγού στεκόταν, ακουμπώντας με τη ράχη στο κάθισμα, μια μικρούλα έως τεσσάρων χρόνων. Σήκωσε το χεράκι της και χαιρέτισε πολύ φιλικά. Ave Caesar, morituri te salutant...  

(5) Η θάλασσα όπου κάποτε έκανα το μπάνιο μου ολοένα απομακρύνεται. Τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι βρίσκεται πέντε ενοικιαζόμενες ομπρέλες και οκτώ ενοικιαζόμενες ξαπλωστρες πιο μακριά.

(6) Η χρήση υποκοριστικών των ονομάτων (κυρίως γυναικείων) κατά τις καθημερινές μας επαφές επιβάλλεται καμιά φορά για λόγους πρακτικούς. Εκείνο που είναι ακατανότητο είναι η καταφυγή σε ξενόγλωσσα υποκοριστικά (τη στιγμή που υπάρχουν ωραία ελληνικά αντίστοιχα) ή και η διαστροφική μετατροπή ελληνικών ονομάτων σε ξενόγλωσσα. Το μικρό αυτό σημείωμα αφιερώνεται "εξαιρετικά" στις: Τζένη (Ευγενία), Ντόλλη/Κάθυ (Αικατερίνη), Μάγκυ (Μαργαρίτα), Ντέπη (Δέποινα), Κρίστη (Χριστίνα), Φαίη (Φωτεινή) , Βίβιαν (Παρασκευή), Άντζυ (Αγγελική), Σάντρα (Αλεξάνδρα), Βίκυ (Βασιλική), Σίσσυ (Διονυσία), Τζούλη (Ιουλία), αλλά και στις: Έμιλυ (Αιμιλία), Ειρένα (Ειρήνη), Ντόρα (Θεοδώρα), Σόφη (Σοφία) όπως και σε όλες τις όμοιές τους.