Ακολουθώντας τα δημοσιεύματα καλής (κατά τα άλλα) κυπριακής εφημερίδας φύλαξε αριθμό αποκομμάτων και τα πήγε σε συγκεκριμένη διεύθυνση για να αποκτήσει "δωρεάν" ένα CD υπολογιστή, με κάποια σειρά μαθημάτων που έκρινε ότι θα βοηθούσαν το παιδί του στο σχολείο. Αφού περιπλανήθηκε σε τρεις διαφορετικές διευθύνσεις που του υποδεικνύονταν (αρκετά μακριά η μία από την άλλη) και σπατάλησε αρκετό χρόνο, βρήκε τέλος κάποιον υπεύθυνο ο οποίος παραδίδοντάς του το διαφημιζόμενο CD τον ενημέρωσε ότι τούτο αποτελούσε μόνο συνοπτική περιγραφή των μαθημάτων και για να αποκτήσει το ολοκληρωμένο προϊόν έπρεπε να συμπληρώσει κάποια συμβόλαια αγοράς του με δόσεις, αξίας μερικών εκατοντάδων ευρώ! Αυτή ήταν η πολυδιαφημιζόμενη "δωρεάν" προσφορά από την εφημερίδα.
Το περιστατικό -ίσως ανάλογες εμπειρίες έχουν ζήσει και άλλοι- θέτει μια σειρά από καίρια ερωτήματα που αφορούν στα μέτρα προστασίας του καταναλωτή από παραπλανητικές διαφημίσεις και μισές αλήθειες. Έχει πράγματι τη δυνατότητα να αντιδράσει ο απλός καταναλωτής χωρίς τη βοήθεια του κράτους, ελέγχοντας ο ίδιος την αλήθεια όλων εκείνων των ελκυστικών προτάσεων για "προσφορές" και "εκπτώσεις"; Και είναι αρκετό να συμβουλευόμαστε την ετικέτα του προϊόντος που αγοράζουμε -όπως συχνά ακούμε να υποδεικνύουν οι ειδήμονες- όταν για τόσα άλλα πολύ σημαντικά παραμένουμε στο σκοτάδι και στο έλεος της καλής προαίρεσης εκείνου που προσφέρει το προϊόν (ο οποίος, βέβαια, πρώτιστο στόχο έχει το δικό του οικονομικό όφελος, δηλ. τον χειρότερο σύμβουλο στο δρόμο της αρετής);
Έως ότου φτάσουμε στους επιδιωκόμενους κόσμους ιδεατής τελειότητας, όπου ο σεβασμός στην αλήθεια και η ειλικρινής φιλαλληλία θα αποτελούν αυτονόητες προϋποθέσεις, ας κάνουμε ένα μικρό, αλλά επιβαλλόμενο, σταθμό στην σημερινή πραγματικότητα, απαιτώντας από το κράτος να πάρει δραστικά μέτρα πρόληψης και ολοκληρωμένης προστασίας του πολίτη από αδιαφανείς ή αμφισβητήσιμες εμπορικές πρακτικές.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου